Alsnog mijn hart gelucht over de gang van zaken de laatste paar jaar. Het dringt nog niet echt tot me door dat ik er nu niet meer werk. En terwijl ik bijna een jaar bijna geen contact heb gehad met mijn werk (en mij dat prima beviel) doet het idee me nu wel een beetje pijn.
De komende tijd zal ik merken in hoeverre ik het ga missen. 6 Jaar is niet niks. Het tafelvoetballen, borrelen, ouwehoeren met je collega’s heb ik toch altijd wel ontzettend leuk gevonden.
De tijd zal het leren…verstandelijk is dit een goede stap. En opzich wou ik al heel lang weg..Maar nu ik weg ben…… wemmy (26.2.05 00:27)
Roosje, je vader werkte ergens 7 jaar en dan ging hij ook weg. Dus wat dat betreft doe je het prima. Gewoon doorgaan zo en straks genieten bij de Telegraaf. Niet te lang over nadenken,
vooruit kijken !!!!!!
Groetjes en welterusten.
(26.2.05 11:08)
Ik vond het ook klote dat ik bij mijn vorige werk weg moest, een half jaar later wilde ik niet eens meer terug, al gaven ze me 2 x zoveel salaris
Je moet er gewoon even doorheen, andere dingen doen en dan ben je dit zo vergeten. Een collega van mij gaat in april weg en ziet daar tegenop; zoals een andere collega zei (die heel veel reorganisaties en andere shit heeft meegemaakt): als je na een maandje terug zou komen om hoi te zeggen heeft niemand tijd voor je en is het toch allemaal anders geworden… dan ben je maar blij dat je er niet meer werkt…
(26.2.05 11:30)
Ik hoop dat je het straks net zo leuk, of zelfs leuker vind, bij je nieuwe baan!
XxX