Month: December 2006

Ik dacht de hele dag dat het gewoon rotjes waren die de hele dag al aan het knallen waren. Maar als dit de generale repetitie is voor vannacht dat staat Amsterdam wat te wachten. Er gaan al heel veel euro’s aan siervuurwerk de lucht in op het moment….

Link

Ik heb wellicht een beetje last van hypochondrie. De laatste tijd heb ik me dan ook best een beetje zorgen gemaakt. Het zal er ook wel mee te maken hebben dat het juist om mijn ogen gaat…Die wil je niet zomaar missen natuurlijk.

Elk half jaar krijg ik een nieuw setje maandlenzen en al jaren hebben deze lenzen dezelfde sterkte. Ik ben een -2,25 meisje….Zonder lenzen kan ik nog wel wat zien, maar het zou wel betekenen dat ik met gevaar voor eigen leven de straat op ga.

Lenzen zijn rare dingen, maar retehandig. Ik ben allergisch voor brillen, want die randen zijn irritant. En ik vind ze voor geen meter staan. Ik wil dus geen bril…Nooit gewild en zal ik ook nooit willen. Ik laat nog liever mijn ogen laseren dan permanent een brilletje op te hebben. Tegenwoordig is het hip en staat het intelligent. Ik ben nog niet toe aan die modegril.

Mijn ogen hebben een geschiedenis. De laatste jaren bleek dat ik toch wel hele hoge kwaliteit lenzen nodig heb met een kantoorbaan, airco en veel beelschermwerk. De opticien vond het dan ook geen probleem die aan mij te leveren. Na wat opstartproblemen had ik het onder controle en ging het goed met mijn ogen.

Tot voor kort. Ik merk de laatste tijd dat ik toch niet helemaal goed meer zie. Soms is het mijn linkeroog die niet wil en soms mijn rechteroog. Soms allebei maar soms ook zie ik met allebei scherp. Een ontwikkeling die best beangstigend is. Het lijkt alsof je ogen een eigen wil beginnen te krijgen en wat hun wil is is dan totaal niet duidelijk.

Was het vermoeidheid? Waar ging dit heen? Ging het over? Het bleef een paar maanden met ups en downs gaan toen het weer tijd werd voor nieuwe lenzen. Ik had net de bril van iemand opgezet met sterkte -0,75 en zag daarmee superscherp. De oplossing was een nieuwe ogentest te laten doen en dan desnoods sterkere lenzen bestellen. En dan maar hopen dat het zo zou blijven….

Vandaag had ik die afspraak….Ooit had iemand mij verteld dat het wel goed zou zijn speciale vitaminen te nemen die goed zijn voor je gezichtsvermogen. Die heb ik als proef deze week maar eens geslikt en het ging eigenlijk best een beetje beter. Maar toch moest ik soms best een paar keer knipperen voor ik alles weer scherp zag. De overgang van dichtbij naar veraf was moeizaam…..Opticien, waar gaat dit heen?

“Oh mevrouw, dat is heel simpel…U doet veel beeldschermwerk begrijp ik? Met de afstand dat je achter je beeldscherm zit gok ik op een sterkteverschil van -0,5. Het is heel normaal hoor”

Ik wil dan vooral weten wat ik eraan kan doen. En of het niet ernstige gevolgen heeft voor mijn ogen. Mijn ogen werden getest en daar kwam inderdaad die halve punt uit. Maar ik kreeg gewoon stug mijn oude sterkte lenzen weer. Ik moest alleen een computerbrilletje aanschaffen als ik last blijf houden na wat aanpassingen. Want blijkbaar worden je ogen lui als je constant maar op korte afstand zit te kijken…..Klinkt logisch! Maar mijn kamer is helaas niet groot genoeg om lange afstanden te zien…

Eerst ga ik wat beter opletten op de afstand die ik van mijn monitor af zit (te kort). Als ik dan slecht blijf zien ga ik een brilletje kopen. Met sterkte -0,5….Voor achter de pc. Zal vast heel intelligent staan…

<%image(20061224-2006-klein.jpg|400|288|)%>

Maar ik twijfel heel ernstig om oud en nieuw in Londen te vieren….

<%image(20061224-sneeuw.jpg|400|300|)%>

Ik duim verder….Het maakt kerst toch een stukje specialer!

Fijne feestdagen allemaal!!

<%image(20061219-zapkat.jpg|400|300|)%>

Te asociaal voor woorden…Zelfs de afstandbediening is ingepikt!!

Als je geen koffie drinkt en toch fit en wakker op je werk moet zitten heb je soms een probleem. Helemaal als je een korte nacht achter je kiezen hebt. Als een collegaatje dan een lading redbull mee neemt naar het werk lijkt het alsof ze precies aanvoelt wat ik nodig heb. Op cafeïne gebied dan.

Niets is beter dan ontbijten met een blikje van dat veel te zoete spul. Een blikje verdween al snel naar mijn kamer. De persoon die vond dat alle blikjes voor hem bestemd waren keek beteuterd naar de graaiende handen van de groep mensen die volgden. Hij besloot even later dan ook tot het spoorloos laten verdwijnen van de leverancier van het veel te zoete spul. Ik werd verwezen naar de kelder…arme meid 🙂 Ze bleek echter gewoon ergens in de stad rond te lopen.

Ik begin niet te stuiteren van dat spul en krijg niet meer irritante eigenschappen dan ik al heb. Ik dacht wel aan meer dingen tegelijk die nogal een zooitje in mijn hoofd werden. Maar nu vergat ik ze tenminste niet. Ik deed duizend dingen tegelijk en ineens was het kantoor bijna leeg en was iedereen verdwenen. Was het inmiddels alweer 17 uur dan? Een tweede blikje was ergens kort daarvoor alweer naar binnen gegoten…Stomme fout?!?

Het eten op het werk was weer heerlijk. Al zat er geen biefstuk bij deze keer (helaas….en wel beloofd!!). Ik besloot nog wat dingen af te ronden zodat ik de dag erop fris met alles kon beginnen. Ik had toch niets te doen verder dus ik las nog even een stuk en schreef een ander stuk. En ik was niet eens de enige die bleef plakken.

Maar ik heb het uiteindelijk gewonnen. Als allerlaatste van de afdeling verstuurde ik mijn laatste mail kort voor 22 uur en schrok van de tijd. Wel had ik veel kunnen doen en ik werd gelukkig een stuk minder afgeleid door collega’s dan overdag. Maar om elke dag nou ‘s avonds te werken??? Ik denk het toch niet. Al was dit toch best prettig werken. Maar het moet toch ook wel gezellig blijven 😉

Ik ontdek net dat mijn weblog zelfs vertaald wordt in het engels door bezoekers!!!

Dat via deze link (duurt wel lang voor het laden, maar Roosje taal in het engels overzetten is best lastig)

Ik fantaseer even over wie de lezer zou kunnen zijn…Maar laat even een reactie achter als jij het bent 😉

De zondag is alweer voorbij. Het bed roept en mijn hoofd zegt me verstandig te zijn. Morgen weer een werkdag. “Het is verstandig op tijd naar bed te gaan!”, zeg ik tegen mezelf. “Ik ben er nog niet klaar voor”, roept een deel van mezelf.

Mijn weekend is te kort geweest. Er zijn nog wat dingen blijven liggen die ik had willen doen. Gelukkig is het belangrijkste gebeurd. Mijn pc werkt weer voldoende naar mijn tevredenheid. Ik hoop dat het beestje voorlopig even stabiel blijft draaien, want het was de laatste tijd niet leuk meer. Ik ben overgestapt op het oude vertrouwde. Even geen SATA voor mij. Ik hou het bij IDE voorlopig.

Maria Mena galmt door de boxen die het ook weer doen. Ik probeer nog even voor het slapen gaan de indrukken van de afgelopen week te verwerken. Geen zin om een stuk vorige week mee te nemen in deze week. Niet dat ik zoveel heb meegemaakt afgelopen week. Dat valt reuze mee eigenlijk. Maar soms zit er een tijd een onrust in je lijf wat je maar niet kwijt raakt. Gewoon omdat je er te weinig aandacht aan besteedt omdat je te druk bent met andere dingen (en er niet bij stil wilt staan?).

Dus ik laat de pc verder formatteren. Ik sluit dit venster af en ga in bed liggen. Ik hoop dat de pijn in mijn nek morgenochtend weg is en ga een beetje liggen suffen. Even relaxen waar ik nog niet aan toe ben gekomen. Muziekje op de achtergrond, kaarsje aan en kachel lekker warm….

Beter relaxt een uurtje te laat in slaap vallen dan onrustig en gehaast de nacht in gaan.

Vanuit het niets was hij daar weer…..Appie. Met de blauw-witte tas in zijn hand liep hij voorbij toen ik gedag zei tegen een collegaatje waarmee ik net daarvoor een drankje had gedaan in de kroeg. (Een kroeg waar overigens een man werkt met zeeeeeer mooie ogen…*zucht*)

Ik liep iets sneller richting huis dan ik normaal zou doen en zag hem stil staan vlak voor zijn voordeur. Toen ik langs liep voelde hij waarschijnlijk dat ik keek. Hij lachte en ik lachte terug en snel liep ik door naar mijn huis…

Appie woont dus nog steeds bij mij om de hoek…