Heel gek is het, als je op je eigen baan moet solliciteren. Maar hier, waar ik werk, is dat normaal. Voorrang geven doen we namelijk niet aan. Dus ik schrijf een brief en zeg dat ik heel graag wil “komen” werken…En ik verander het in “blijven”….
Geen sterke verhalen voor mij deze keer in de brief. Ik kan wel zeggen dat ik de leukste, slimste, beste, flexibelste, nauwkeurigste, vindingrijkste, ideaalste ben….maar ik moet mijn beoordelingsgesprek nog krijgen. Geen idee of dat beeld dat ik van mezelf heb wel is overgekomen op het werk. Ik doe dus een beetje bescheiden omdat ik weet wie de brief leest….
“Ik ben Roosje en ik wil graag bij jullie blijven werken. Ondanks dat ik vermoed dat ik de allerbeste medewerker ben die jullie je maar kunnen wensen, durf ik dit niet hardop te zeggen. Ik wacht daarom mijn beoordeling nog even af. Na die tijd wil ik u graag in een mondeling gesprek een uitgebreid pleidooi geven waarom ik zo goed ben voor deze baan. Ik heb het dan namelijk net van mijn chef te horen gekregen. Oh wacht….u weet het waarschijnlijk allemaal al. Ik wacht dan maar even in spanning af. Wist u trouwens al dat ik al bijna klaar ben met mijn studie? Het zal u vast niet onopgemerkt zijn gebleven daar ik een paar meter van uw kamer af zit te ploeteren op mijn stage. Oja, we hebben het er tijdens het avondeten op kantoor ook wel eens over. Nou, tot morgenochtend dan maar. Groeten, Roosje”
Gek eigenlijk….die brief is super makkelijk om te schrijven! 🙂
*mocht er gegoogled worden en op mijn blog dit stuk gevonden worden….neem dit vooral niet serieus…ik wil die baan echt! -> zie de serieuze versie die ik ingestuurd heb :)*
