Voor de zoveelste keer loop ik een rondje door mijn huis. “Moet ik echt niet een van deze boeken mee?”. Ik trek de kast open en haal daar een harde schijf met belangrijke bestanden uit. “Die gaat naar een goede vriendin”. De spullenberg in mijn koffer groeit en groeit. Ik krijg visioenen van de hele straat die op mijn koffer komt helpen zitten om hem straks dicht te krijgen.
Mijn lijstje van dingen die geregeld moeten worden is gevoelsmatig veel te kort. Dus ik loop steeds met het idee rond dat ik belangrijke dingen aan het vergeten ben. Een gevoel wat ik maar al te goed ken van de simpele stedentrips, maar nu nog tig keer groter. Mijn innerlijke controlfreak draait overuren ter ondersteuning van mijn interne regelneef. Vandaag toch nog snel even een lunchbox gehaald, zodat ik ook simpelweg brood mee kan nemen naar de les. Waar je al niet aan denkt…
De kerstperiode is ideaal om iedereen toch nog snel even te zien voor ik vertrek. Er zijn mensen die zeggen “Jij gaat echt nooit meer terug komen”, terwijl ik daar zelf helemaal niet van uit ga. Maar stuk voor stuk, wie ik er ook over spreek, iedereen reageert oprecht positief op mijn plannen. Dat maakt het extra leuk. En ik loop de laatste tijd dan ook met een grijns door Amsterdam, nog even deze stad in me op nemend voor ik een paar maanden vertrek.
Door al het regelen, inpakken, stressen en afspreken zou ik bijna vergeten dat er nog flink wat precourse huiswerk gemaakt moet worden. Ze zeggen dat het tussen de 20 en 40 uur zou moeten kosten, maar dat valt vies tegen als je het niet wilt afraffelen. Maar het is geweldig om in de mood te komen voor 2015 dat wat mij betreft geweldig zal beginnen….
